Η σιγή στο δωμάτιο σπάει με ένα επείγον μήνυμα S.O.S. Το άτομο που βρισκόταν στην άλλη πλευρά του ασύρματου, προσπαθούσε να επικοινωνήσει με κώδικα μορς. «Επιπλέουμε. Όλοι οι αξιωματικοί, συμπεριλαμβανομένου του καπετάνιου, είναι νεκροί στο δωμάτιο των χαρτών και στη γέφυρα. Πιθανών ολόκληρο το πλήρωμα είναι νεκροί»
Ακολούθησαν μερικές ακαταλαβίστικες απόπειρες κώδικα μορς και στη συνέχεια ένα πεντακάθαρο μήνυμα…
«Πεθαίνω».
Το παράξενο μήνυμα προερχόταν από το εμπορικό πλοίο «SS Ourang Medan». Η λέξη Ourang στα Ινδονησιακά σημαίνει άνδρας ή άτομο, ενώ το Medan είναι η μεγαλύτερη πόλη του νησιού Σουμάτρα, κάτι που μεταφράζει το όνομα του πλοίου ως "ο άνδρας από το Medan".
Σύμφωνα με την ιστορία, κάποια στιγμή μεταξύ Ιουνίου 1947 και Φεβρουαρίου 1948, δυο αμερικανικά πλοία, που έπλεαν στα στενά της Μάλακκα, το City of Baltimore και το Silver Star, όπως επίσης και άλλα πλοία που έτυχε να βρίσκονται σε εμβέλεια, άκουσαν ένα μήνυμα S.O.S. να εκπέμπεται από ένα παρακείμενο Ολλανδικό εμπορικό πλοίο. Το SS Ourang Medan.
Το μήνυμα - που ήταν σε κώδικα μορς - ανέφερε πως όλα τα μέλη του πληρώματος, συμπεριλαμβανομένου και του καπετάνιου, ήταν νεκροί. Μετά ακολούθησε μια ακαταλαβίστικη αλληλουχία αποπειρών επικοινωνίας με κώδικα μορς και στη συνέχεια ο χειριστής του ασύρματου ανακοίνωνε πως και εκείνος με τη σειρά του πέθαινε.
Η άκυρη και άσχετη απόπειρα επικοινωνίας του, πιθανόν να οφειλόταν στο γεγονός πως έχανε τις δυνάμεις του και δεν μπορούσε πλέον να συγκεντρωθεί για να στείλει το μήνυμα κινδύνου του. Με τον θάνατο να είναι πλέον δίπλα του και το νήμα της ζωής του μισοκομμένο, αρκέστηκε μόνο σε δύο λέξεις… "I die".
Μετά το ανατριχιαστικό μήνυμα ο ασύρματος σίγησε ξανά. Τότε ήταν που ξεκίνησε ένας αγώνας εντοπισμού του πλοίου και παροχής βοήθειας σε όποιο κατάφερε να μείνει ζωντανός. Χωρίς όμως να έχουν τις συντεταγμένες τους, ο εντοπισμός του πλοίου ήταν δύσκολος έως και ακατόρθωτος. Το Silver Star εντέλει εντόπισε το εμπορικό πλοίο.
Το πλοίο - εκ πρώτης όψεως - δεν είχε κάποια ευδιάκριτη ζημιά στο εξωτερικό του. Αυτό όμως που αντίκρισαν οι ναύτες μόλις επιβιβάστηκαν στο πλοίο, φαντάζει με σενάριο ταινίας τρόμου.
Πτώματα βρίσκονταν διασκορπισμένα σε όλη την έκταση του σκάφους. Από τις καμπίνες έως το κατάστρωμα, οι επιβαίνοντες του SS Ourang Medan κείτονταν νεκροί.
Όλοι τους ήταν κοκαλωμένοι ανάσκελα με τα χέρια τους να προσπαθούν να καλύψουν το σώμα. Στα πρόσωπα τους ζωγραφισμένος ο τρόμος που έζησαν τις τελευταίες τους στιγμές. Τα μάτια τους ορθάνοιχτα και τα στόματα τους έβγαζαν σιωπηρές κραυγές. Το τελευταίο πράγμα που έκαναν πριν να ξεψυχήσουν. Ακόμη και ο σκύλος του πλοίου βρέθηκε νεκρός με μια έκφραση τρόμου και θυμού στο πρόσωπό του.
Τίποτα δεν βρέθηκε ζωντανό στο πλοίο εκείνη τη μέρα, ενώ τα πτώματα δεν είχαν κανένα εμφανές τραύμα πάνω τους. Είτε από σφαίρες, θραύσματα ή μαχαιριές. Τίποτα που να υποδείκνυε μάχη ή πάλη. Αξιοσημείωτο πάντως της όλης κατάστασης, ήταν το γεγονός πως ενώ πέρασαν μόλις μερικές ώρες από την μετάδοση του μηνύματος S.O.S, ωστόσο τα σώματα των νεκρών ναυτών φέρεται να αποσυντίθονταν με γοργούς ρυθμούς, σαν να ήταν πεθαμένοι για μέρες.
Το πλήρωμα του Silver Star, έδεσε το ακυβέρνητο Ourang Medan, για να το ρυμουλκήσει στο πλησιέστερο λιμάνι και να συνεχίσουν από εκεί - μαζί με τις αρμόδιες αρχές - την περαιτέρω εξερεύνηση του πλοίου. Καθώς όμως έδεναν τα συρματόσχοινα, καπνοί άρχισαν να βγαίνουν από το εσωτερικό του πλοίο και στη συνέχεια φλόγες ξεπρόβαλαν από αυτό. Άμεσα έκοψαν τα σχοινιά και ξεκίνησαν να απομακρύνονται από αυτό.
Λίγα λεπτά μετά, μια μεγάλη έκρηξη σημειώθηκε στο Ourang Medan, η οποία - όπως ανέφεραν μαρτυρίες - σήκωσε το πλοίο από το νερό και το εξαφάνισε στα σκοτεινά νερά της θάλασσας.
Τα αίτια της ναυτικής τραγωδίας δεν κατέστη πότε δυνατό να γίνουν γνωστά.
Η πρώτη αναφορά της ιστορίας του Ourang Medan έγινε το 1948 με μια σειρά τριών άρθρων στην Ολλανδο-ινδονησιακή εφημερίδα De locomotief. Τα άρθρα δημοσιεύτηκαν στις 3 και 28 Φεβρουαρίου όπως και στις 13 Μαρτίου 1948. Στα εν λόγω δημοσιεύματα αναφέρεται πως το περιστατικό έλαβε χώρα 400 ναυτικά μίλια (740 χιλιόμετρα) νοτιοανατολικά των Νήσων Μάρσαλ.
Tο δεύτερο και τρίτο άρθρο, μιλούσαν για το πως βίωσε ο μοναδικός επιζώντας του πληρώματος την όλη τραγωδία. Όπως ισχυρίζονταν τα δημοσίευμα ο μοναδικός επιζών εντοπίστηκε από έναν Ιταλό ιεραπόστολο και ντόπιους στο νησί Toangi στους νήσους Μάρσαλ. Προτού ξεψυχήσει, ο άνδρας ανέφερε πως στο αμπάρι του πλοίου υπήρχε ένα εμπορευματοκιβώτιο που περιείχε θειικό οξύ. Όπως είπε το εμπορευματοκιβώτιο δεν ήταν καλά σφραγισμένο και ασφαλές, με αποτέλεσμα οι δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις να σκοτώσουν το πλήρωμα.
Τα δημοσιεύματα ανέφεραν πως το Ourang Medan σήκωσε άγκυρα από ένα κινέζικο λιμάνι στην Κόστα Ρίκα, που δεν κατονομάστηκε, ενώ προσπαθούσε σκόπιμα να αποφύγει τις αρχές…
Ο Γερμανός, υποτιθέμενος, επιζώντας ξεψύχησε μόλις είπε την ιστορία του στον ιεραπόστολο, ο οποίος με τη σειρά του εξιστόρησε τα γεγονότα στον συγγραφέα των άρθρων Silvio Scherli.
Στο τρίτο και τελευταίο δημοσίευμα, η εφημερίδα έγραψε πως "αυτό είναι το τελευταίο σκέλος της ιστορίας μας σχετικά με το μυστήριο του Ourang Medan. Οφείλουμε να επαναλάβουμε ότι δεν έχουμε επιπρόσθετα στοιχεία σχετικά με αυτό το "μυστήριο της θάλασσας". Ούτε μπορούμε να απαντήσουμε τις αρκετές αναπάντητες ερωτήσεις της ιστορίας. Ο συγγραφέας της Silvio Scherli, μας διαβεβαιώνει για την αυθεντικότητα της ιστορίας".
Αναφορές για την τραγωδία του Ourang Medan δημοσιεύτηκαν τον Οκτώβριο του 1948 στην εφημερίδα The Albany Times, τον Μάιο του 1954 στο τεύχος του Proceedings of the Merchant Marine Council, το οποίο εκδόθηκε από την Ακτοφυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως και σε άλλα βιβλία και περιοδικά. Οι προαναφερθείσες ωστόσο αναφορές δεν μιλούσαν για κανένα επιζώντα του πλοίου.
Η ύπαρξη όμως του πλοίου αλλά και η γνησιότητα της ιστορίας αμφισβητείται.
Λεπτομέρειες για τη χώρα κατασκευής του πλοίου όπως και το παρελθόν του δεν είναι γνωστά. Όσες έρευνες και αν έγιναν για επίσημα έγγραφα για την εγγραφή του πλοίου, δεν εντοπίστηκε το παραμικρό.
Διάφορες θεωρίες για τα αίτια της τραγωδίας γεννήθηκαν κατά διαστήματα, όμως δύο ήταν τα επικρατέστερα σενάρια.
Η πρώτη θεωρία - εξήγηση αναφέρει πως οι επιβαίνοντες του Ourang Medan, απεβίωσαν από δηλητηρίαση μονοξειδίου του άνθρακα. Σύμφωνα με την εν λόγω θεωρία μια μη εντοπισμένη πυρκαγιά ή δυσλειτουργία συστήματος του λέβητα του πλοίου πιθανόν να ήταν υπεύθυνη για το ναυάγιο. Το μονοξείδιο του άνθρακα που μία τέτοια δυσλειτουργία θα είχε, πολύ πιθανό να προκάλεσε και τον θάνατο όλων των επιβατών του πλοίου. Έτσι, σύμφωνα πάντα με αυτή τη θεωρία, οι ναύτες και ο καπετάνιος απεβίωσαν από τις αναθυμιάσεις, ενώ στη συνέχεια η φωτιά προκάλεσε την τελική έκρηξη και τη βύθιση του πλοίου.
Μία αρκετά λογική και πιθανή εξήγηση για τη ναυτική τραγωδία.
Η δεύτερη θεωρία έκανε λόγο για επιβλαβείς χημικές ουσίες που το πλοίο μετέφερε στα εμπορευματοκιβώτια του. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία το Ourang Medan πιθανόν να εμπλεκόταν σε λαθραίο εμπόριο χημικών ουσιών όπως κυανιούχο κάλιο και νιτρογλυκερίνη ή ακόμη και χημικών όπλων που επηρέαζαν το ανθρώπινο νευρικό σύστημα.
Εικάζεται πως θαλασσινό νερό μπήκε μέσα στο εσωτερικό του πλοίο και αλληλεπίδρασε μαζί με το φορτίο του. Αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης ήταν τοξικές αναθυμιάσεις, οι οποίες προκάλεσαν στο πλήρωμα ασφυξία ή και δηλητηρίαση. Στη συνέχεια πιθανόν το θαλασσινό νερό να αλληλεπίδρασε με τη νιτρογλυκερίνη, με αποτέλεσμα την έκρηξη που σημειώθηκε στο πλοίο.
Μια θεωρία συνωμοσίας ισχυρίζεται πως το Ourang Medan μετέφερε νευρικό αέριο το οποίο οι Ιάπωνες αποθήκευαν στην Κίνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και το οποίο παραδιδόταν στις ΗΠΑ με το πέρας του. Κανένα αμερικανικό πλοίο δεν μπορούσε όμως να χρησιμοποιηθεί γι' αυτό τον σκοπό, καθώς θα άφηνε ίχνη και χαρτούρα πίσω του. Χαρτούρα η οποία θα γεννούσε ερωτήματα που η Κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν θα ήθελε ποτέ να τεθούν. Έτσι για τη μεταφορά του κρυφού φορτίου χρησιμοποιήθηκε ένα άγραφο πλοίο για να μεταφέρει τα υλικά στις Ηνωμένες πολιτείες ή σε κάποιο νησί του Ειρηνικού.
Το φορτίο εικάζεται να προερχόταν από τη διάσημη Μονάδα 731. Μια μονάδα βιολογικής και χημικής στρατιωτικής έρευνας και ανάπτυξης του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατoύ, που πραγματοποίησε θανατηφόρα πειράματα σε ανθρώπους κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Σινοαπωνικού Πολέμου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή μεταξύ 1937 και 1945. Εντός της συγκεκριμένης μονάδας υπολογίζεται να έχασαν τη ζωή τους - μόνο από τα πειράματα σε ανθρώπους - μεταξύ 3 με 10 χιλιάδων ατόμων, ενώ τα θύματα των αποτελεσμάτων αυτών των πειραμάτων ανέρχονται περίπου στις 400.000 ανθρώπους.
Πολλοί είναι εκείνοι που αντιμετώπισαν την όλη ιστορία με σκεπτικισμό. Κανένα επίσημο έγγραφο δεν εντοπίστηκε ποτέ που να υποδεικνύει ή να επιβεβαιώνει την εγγραφή οποιουδήποτε πλοίου με το όνομα Ourang Medan.
Επίσημα το εν λόγω πλοίο, δεν υπήρξε ποτέ.
Παράλληλα στο ημερολόγιο του Silver Star δεν καταγράφηκε το περιστατικό όπου εντοπίστηκε το Ourang Medan και στη συνέχεια βυθίστηκε. Δεν καταγράφεται ούτε καν απόπειρα διάσωσης πλοίου.
Ακόμη, οι συγκρουόμενες ημερομηνίες, τοποθεσίες, ονόματα των πλοίων που ενεπλάκησαν στην όλη ιστορία αλλά και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες φέρεται να έγινε το περιστατικό, ενδεχομένως να έτυχαν αλλοίωσης, υπερβολής ή απλά η όλη ιστορία του Ourang Medan να μην είναι τίποτα άλλο από ένα απλό αποκύημα της φαντασίας.
Όλα τα προαναφερθέντα, οδηγούν σε ένα συμπέρασμα. Πως το πλοίο ποτέ δεν υπήρξε και η ιστορία του δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τρομακτικό παραμύθι…
Αλλά ήταν στις 5 Μαΐου του 2005 που η C.I.A. αποχαρακτήρισε μια επιστολή που στάλθηκε τον Δεκέμβριο του 1959, η οποία αναφερόταν ξεκάθαρα στο περιστατικό του Ourang Medan.
O αποστολέας της επιστολής ρωτούσε εάν η ιστορία του Ourang Medan ήταν κάτι "από το άγνωστο", ενώ συνεχίζει εξιστορώντας το περιστατικό.
Η επιστολή της CIA γεννάει αρκετά ερωτήματα. Ίσως οι θεωρίες συνωμοσίας να μην είναι και τόσο θεωρίες. Όντως το Ourang Medan μετέφερε χημικά που κατασκευάστηκαν στην μονάδα 731; Θεωρείται απίθανο η CIA να εξαφάνισε τα όποια έγγραφα του πλοίου μετά την τραγωδία για να μην μαθευτεί πότε πως οι ΗΠΑ μετέφεραν νευρικά αέρια από πειράματα σε ανθρώπους;
Ένα πάντως είναι σίγουρο. Αν και η αρχική επιστολή αποχαρακτηρίστηκε και δόθηκε στη δημοσιότητα, η τυχών απάντηση της CIA παραμένει ακόμη άκρως απόρρητη.
Comments