Βράδυ 16ης Νοεμβρίου 1957. Ο αστυνομικός Σλέι, μπαίνει μέσα στην σκοτεινή αποθήκη του Εντ Γκέιν, στο Plainfield του Ουισκόνσιν. Βρισκόταν εκεί ερευνώντας την εξαφάνιση της ηλικιωμένης Μπερνίς Γουόρντεν. Ήταν λίγο μετά που ο Γκέιν, συνελήφθη ως ο βασικός ύποπτος για την εξαφάνισή της. Αυτό που αντίκρισε ο αστυνομικός μέσα στο σκοτάδι, έμελλε να τον στοιχειώνει και να του προκαλεί εφιάλτες για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Εντ Γκέιν γεννήθηκε στην κομητεία Λακρός του Ουισκόνσιν της Αμερικής στις 27 Αυγούστου 1906. Ήταν το δεύτερο από τα δυο αγόρια της Αγκούστα Γουίχελμάιν και του George Philip Gein. Η μητέρα τους Αγκούστα μισούσε τον πατέρα των παιδιών της καθώς είχε προβλήματα αλκοολισμού και δεν μπορούσε να κρατήσει μια δουλειά, ενώ πώλησε το μικρό μανάβικο που είχε.
Η οικογένεια τότε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη για να ζήσει σε μια φάρμα λίγο έξω από το Plainfield του Ουισκόνσιν, όπου και έγινε η μόνιμη κατοικία τους. Εκμεταλλευόμενη την απομόνωση που τους προσέφερε η φάρμα, η Αγκούστα, κρατούσε μακριά τους ξένους από τη γη της, ούτως ώστε να μην επηρεάσουν και παρασύρουν τα παιδιά της, τα οποία φοβόταν μην γίνουν σαν τον πατέρα τους. Ο Εντ Γκέιν, έφευγε από τη φάρμα μόνο για να πάει στο σχολείο, ενώ εκτός σχολείου, ανάλωνε όλο του τον χρόνο σε εργασίες στον χώρο γύρω από το σπίτι τους.
Η Αγκούστα ήταν μια βαθιά θρησκευόμενη γυναίκα η οποία κάθε απόγευμα, κήρυττε στους γιούς της για την ανηθικότητα του κόσμου, πόσο σατανικό ήταν το αλκοόλ και την πεποίθησή της πως όλες οι γυναίκες – εκτός από εκείνη – ήταν από τη φύση τους πλάσματα του σατανά. Παράλληλα τους διάβαζε αποσπάσματα από τη Βίβλο – κυρίως την Παλαιά Διαθήκη – για θανάτους, σκοτωμούς και θεία δίκη.
Ο Εντ Γκέιν περιγραφόταν από τους συμμαθητές και τους δάσκαλούς του ως ένα αρκετά ντροπαλό αγόρι, με ιδιορρυθμίες, όπως το να γελάει σε άκυρες στιγμές, λες και γελούσε με τα ίδια του τα αστεία που σκεφτόταν στο μυαλό του. Από την άλλη η μητέρα του τον τιμωρούσε κάθε φορά που προσπαθούσε να αναπτύξει φιλίες με κάποιο από τα παιδιά του σχολείου ή της περιοχής.
Τον Απρίλιο του 1940 ο πατέρας του Εντ πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια, συνέπεια του χρόνιου αλκοολισμού του. Ήταν 66 χρόνων. Ο Εντ και ο αδελφός του Χένρι, αναγκάστηκαν τότε να βγαίνουν πιο συχνά από το σπίτι τους για να κάνουν διάφορες δουλειές ούτως ώστε να μπορέσει να επιβιώσει η οικογένεια οικονομικά.
Τότε ήταν που ο 39χρονος Χένρι ξεκίνησε να βγαίνει με μια χωρισμένη γυναίκα με δυο παιδιά και σκόπευε να μετακομίσει μαζί της. Συχνά πυκνά, μιλούσε με άσχημο τρόπο για τη μητέρα τους μπροστά στον Εντ, ο οποίος τη λάτρευε. Κάτι που έκανε τον Εντ πολύ λυπημένο.
Τον Μάιο του 1944 και ενώ τα δυο αδέλφια έκαιγαν χόρτα στη φάρμα τους, η πυρκαγιά ξέφυγε από τον έλεγχό τους με αποτέλεσμα να κληθεί η Πυροσβεστική για να την κατασβήσει. Όταν η φωτιά έσβησε και οι πυροσβέστες αποχώρησαν από τη φάρμα, ο Εντ δήλωσε την εξαφάνιση του αδελφού του.
Μια ομάδα τότε συγκροτήθηκε, όπου με λυχνίες και φανάρια έψαχναν τον Χένρι, μέχρι που τον εντόπισαν μπρούμητα να κείτεται νεκρός. Η αρχική εικασία των αρχών, ήταν πως έπαθε καρδιακό επεισόδιο και ξεψύχησε, καθώς στο σώμα του δεν εντοπίστηκαν τραύματα ή εγκαύματα από την πυρκαγιά. Αργότερα, στη βιογραφία του Gein που έγραψε ο Χάρολντ Σκέχτερ, ανέφερε πως στο κεφάλι του Χένρι υπήρχαν μώλωπες.
Η Αστυνομία όμως απέκλεισε την εγκληματική ενέργεια και οι ερευνητές ανέφεραν επίσημα πως ο θάνατος του προήλθε από ασφυξία συνέπεια των αναθυμιάσεων της φωτιάς. Καμία όμως νεκροψία δεν διενεργήθηκε επί της σορού του Χένρι. Πολλοί ήταν εκείνοι που στη συνέχεια ισχυρίστηκαν πως ο Εντ σκότωσε τον αδελφό του, χωρίς ωστόσο ποτέ να αποδειχθεί.
Ο Εντ και η μητέρα του ήταν πλέον μόνοι τους. Λίγο καιρό όμως μετά τον θάνατο του Χένρι η Αγκούστα υπέστη εγκεφαλικό, με αποτέλεσμα να παραλύσει. Ο Εντ αφιέρωσε τότε τον εαυτό του στη φροντίδα της λατρεμένης του μητέρας. Μετά από λίγο καιρό όμως η Αγκούστα υπέστη και δεύτερο εγκεφαλικό και η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε δραματικά.
Στις 29 Δεκεμβρίου 1945 η Αγκούστα πέθανε στην ηλικία των 67 χρόνων. Ο Εντ ήταν συντετριμμένος. Είχε χάσει τη μοναδική του φίλη και τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε ποτέ. Πλέον ήταν ολομόναχος στον κόσμο.
Ο χαμός της μητέρας του, κόστισε πολλά στον Γκέιν, ο οποίος τώρα έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει και συντηρούσε τη φάρμα που του άφησαν οι γονείς του. Όσα δωμάτια χρησιμοποιούσε η μητέρα του – τον πρώτο όροφο, το σαλόνι, το καθιστικό - τα σφράγισε, ενώ το υπόλοιπο σπίτι μετατράπηκε σε ένα υγειονομικό κίνδυνο, τα προαναφερθέντα δωμάτια ήταν πεντακάθαρα και τακτοποιημένα.
Ο Έντ, κοιμόταν πλέον σε ένα μικρό δωμάτιο δίπλα από τη κουζίνα. Εντωμεταξύ, μέσα του γεννήθηκε ένα έντονο ενδιαφέρον ανάγνωσης περιπετειών, ειδικά όσων αναφέρονταν σε κανιβαλισμούς και θηριωδίες των ναζί.
Ξεκίνησε να μελετάει και να διαβάζει με εμμονή τα μακάβρια ιατρικά πειράματα των Ναζί κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο. Η γυναικεία ανατομία του κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον και ένιωθε ηδονή στη σκέψη ενός κατακρεουργημένου γυναικείου σώματος. Έμενε κλεισμένος στη φάρμα του για ολόκληρες μέρες και έβγαινε μόνο όταν έπρεπε να δουλέψει για να βρει λεφτά.
Το πρωινό της 16ης Νοεμβρίου 1957, έμελλε να αλλάξει για πάντα η ζωή των κατοίκων της μικρής πόλης. Η ιδιοκτήτρια καταστήματος ειδών οικοδομής και μητέρα του σερίφη της περιοχής, Bernice Worden, ήταν εξαφανισμένη. Ένας μάρτυρας ανέφερε πως είδε το όχημα του καταστήματος να φεύγει από το σημείο γύρω στις 09:30 το πρωί, όμως το μαγαζί ήταν κλειστό όλη τη μέρα. Πολλοί ήταν εκείνοι που νόμισαν πως ήταν κλειστό λόγω της περιόδου κυνηγίου. Ο σερίφης όμως μόλις έμαθε τα νέα ανησύχησε πήγε να ελέγξει το κατάστημα, γύρω στις 17:00 το απόγευμα της ίδιας μέρας.
Εκεί βρήκε το ταμείο ανοικτό και λεκέδες από αίμα στο πάτωμα. Άμεσα ενημέρωσε τους αστυνομικούς του πως ο Έντ Γκέιν βρισκόταν στο κατάστημα την προηγούμενη νύκτα και πως θα μετέβαινε το πρωί για να αγοράσει αντιψυκτικό. Η απόδειξη αγοράς του αντιψυκτικού ήταν η τελευταία απόδειξη που έκοψε το κατάστημα εκείνη τη μέρα. Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο Γκέιν συνελήφθη στο δυτικό Plainfield και οι αστυνομικοί ερεύνησαν τη φάρμα του.
Σε μια σκοτεινή αποθήκη της φάρμας εντοπίστηκε κρεμασμένη ανάποδα η ηλικιωμένη Bernice Worden. Το άψυχο κορμί της ήταν αποκεφαλισμένο. Οι αστράγαλοι και οι καρποί της δεμένοι με σχοινιά. Της είχαν αφαιρεθεί τα εντόσθια και ήταν γδαρμένη λες και ήταν ελάφι. Ο Γκέιν την είχε σκοτώσει με τυφέκιο.
Άμεσα στο σημείο έσπευσαν και άλλοι αστυνομικοί, οι οποίοι εντόπισαν τη μακάβρια συλλογή του Έντ Γκέιν. Μια συλλογή που έκανε τους αστυνομικούς να έχουν εφιάλτες για χρόνια.
Στο σπίτι του βρέθηκαν ολόκληρα ανθρώπινα οστά, όπως και θραύσματα τους. Ένας κάλαθος φτιαγμένος από ανθρώπινο δέρμα. Καρέκλες επενδυμένες με ανθρώπινο δέρμα. Κρανία στο κρεβάτι του. Γυναικεία κρανία, μερικά με τις κορυφές πριονισμένες. Μπολ από ανθρώπινα κρανία. Ένας κορσές φτιαγμένος από γυναικείο κορμό, ο οποίος γδάρθηκε από τους ώμους μέχρι τη μέση. Κάλτσες κατασκευασμένες από δέρμα ανθρώπινου ποδιού. Μάσκες από δέρμα γυναικείων κεφαλών. Μάσκα φτιαγμένη από το πρόσωπο της Mary Hogan σε μια χάρτινη σακούλα. Το κρανίο της Mary Hogan σε ένα κουτί. Ολόκληρο το κεφάλι της Bernice Worden σε ένα σάκο φτιαγμένο από λινάτσα. Η καρδιά της Bernice σε μια πλαστική σακούλα μπροστά από τη εστία του Gein. Εννέα αιδοία σε ένα κουτί παπουτσιών. Το φόρεμα ενός νεαρού κοριτσιού και τα αιδοία δυο κοριτσιών που εικάζεται ότι ήταν περίπου δεκαπέντε χρονών. Μια ζώνη κατασκευασμένη από γυναικείες θηλές. Τέσσερις μύτες. Ένα ζευγάρι χείλη σε ένα κορδόνι σκίασης παραθύρου. Ένα αμπαζούρ από δέρμα ανθρώπινου προσώπου και νύχια από γυναικεία ανθρώπινα δάκτυλα.
Όλα τα πιο πάνω φωτογραφήθηκαν και καταστράφηκαν.
Στις ανακρίσεις των αρχών ο Γκέιν ανέφερε πως φαντασιωνόταν νεκρές γυναίκες και πως σε κάποια στιγμή και μετά οι φαντασιώσεις δεν ήταν αρκετές γι’ αυτόν. Έτσι ξεκίνησε να μεταβαίνει σε νεκροταφεία τα βράδια για να ξεθάβει γυναικεία πτώματα. Από το 1947 έως το 1952, παραδέχθηκε πως μετέβη 40 φορές σε νεκροταφεία για να ξεθάψει σώματα, ωστόσο περίπου τις 30 φορές δεν το έπραττε, αλλά γύριζε σπίτι του με άδεια χέρια.
Στις άλλες περιπτώσεις, άνοιγε τους τάφους φρεσκοθαμμένων μεσηλίκων γυναικών, οι οποίες πίστευε πως θα του θύμιζαν τη μητέρα του και έπαιρνε τα σώματα τους σπίτι του όπου έφτιαχνε τις… χειροτεχνίες του. Παραδέχθηκε πως άνοιξε συνολικά εννέα τάφους από τοπικά νεκροταφεία, ενώ οδήγησε τους ερευνητές στις τοποθεσίας των συλημένων τάφων. Ο Γκέιν ισχυρίστηκε πως άνοιγε τους τάφους λίγο μετά τις κηδείες, πριν να τελειώσουν οι τάφοι.
Οι αρχές δεν πίστεψαν την ιστορία όμως του Γκέιν. Δεν νόμιζαν πως ήταν εφικτό να ανοίξει ένας άνδρας – στο ανάστημα του Γκέιν – ένα τάφο μέσα σε ένα βράδυ μόνος του. Έτσι αποφάσισαν να ανοίξουν δοκιμαστικά τρεις τάφους, με επιφύλαξη.
Όταν όμως άνοιξαν οι τρεις τάφοι, οι δυο ήταν άδειοι, εκ των οποίων ο ένας είχε στη θέση της νεκρής ένα σιδερολοστό, ενώ στον τρίτο τάφο, του οποίου το φέρετρο δεν κατάφερε να ανοίξει εντελώς ο Γκέιν, διαπιστώθηκε πως τα πλείστα μέρη από το σώμα έλειπαν.
Παράλληλα αρνήθηκε πως έκανε έρωτα με τα σώματα των νεκρών γυναικών, καθώς όπως ανέφερε καθώς τα ξέθαβε, μύριζαν πάρα πολύ άσχημα. Κατά τη διάρκεια της ομολογίας του ο Γκέιν είπε πως λίγο μετά τον θάνατο της μητέρας του ξεκίνησε να φτιάχνει ένα κοστούμι γυναίκας – από ανθρώπινο δέρμα – ούτως ώστε να μπορέσει να γίνει η μητέρα του. Αναφορές κάνουν λόγο πως ο Γκέιν φορούσε το κοστούμι και χόρευε στο σπίτι του.
Ακόμη αρχικά παραδέχτηκε πως σκότωσε και την Mary Hogan, ιδιοκτήτρια ταβέρνας η οποία αγνοείτο από το 1954, το κεφάλι της οποίας εντοπίστηκε μέσα στην οικία του. Στη συνέχεια όμως αρνήθηκε πως θυμόταν λεπτομέρειες αναφορικά με τον τρόπο που τη σκότωσε.
Στις 21 Νοεμβρίου 1957 ο Γκέιν, μετέβη για πρώτη φορά στο δικαστήριο όπου δήλωσε μη παραδοχή στις κατηγορίες ισχυριζόμενος παράνοια. Στη συνέχεια ωστόσο, όντως διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και βρέθηκε ανίκανος να δικαστεί λόγω των ψυχολογικών του προβλημάτων και μεταφέρθηκε σε ψυχιατρική κλινική. Στη συνέχεια όμως – και συγκεκριμένα το 1968 – οι ιατροί που τον παρακολουθούσαν ανέφεραν πως μπορούσε να δικαστεί με τη βοήθεια όμως συμβούλου. Η δίκη διάρκεσε μόνο μια εβδομάδα.
Ο Έντ Γκέιν καταδικάστηκε σε ισόβιο εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική, μέχρι τον θάνατό του στις 26 Ιουλίου 1984, σε ηλικία 77 χρόνων, από αναπνευστική ανεπάρκεια, συνεπακόλουθο του καρκίνου του πνεύμονα που έπασχε.
Η ιστορία του Έντ Γκέιν και τα όσα αντίκρυσαν οι αστυνομικοί στην οικία του έγιναν ανάρπαστα. Από την ιστορία του εμπνεύστηκαν οι χαρακτήρες του Norman Bates στην ταινία Psycho, του Leatherface στην ταινία The Texas Chain Saw Massacre, του Buffalo Bill στην ταινία The Silence of the Lambs) και του Dr. Oliver Thredson από την τηλεοπτική σειρά American Horror Story.
Όσες ταινίες, σειρές, βιβλία και εάν ενέπνευσε όμως, η ιστορία του Έντ Γκέιν δεν παύει να είναι η φρικιαστική και μακάβρια πραγματικότητα.
Comments