Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του περίεργο oν. Οι εξερευνήσεις πάντα εξίταραν το ενδιαφέρον του, με τον ίδιο να προβαίνει σε τολμηρές κινήσεις για να εξερευνήσει, και στη συνέχεια να χαρτογραφήσει νέους τόπους και προορισμούς. Μια τέτοια ενέργεια ήταν και η τολμηρή εκστρατεία του σερ Τζον Φράνκλιν. Όπου με δυο πλοία και 128 άνδρες, ξεκίνησαν για το ταξίδι τους στην Αρκτική.
Μέχρι τη στιγμή που εξαφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης.
Το 1845, ο Βρετανός σερ Τζον Φράνκλιν, φημισμένος εξερευνητής της Αρκτικής και ήρωας στη χώρα του ξεκίνησε για τη νέα του αποστολή, να χαρτογραφήσει το περιβόητο Βορειοδυτικό Πέρασμα.
Ένα κομμάτι θάλασσας που θα συνέδεε τον Ατλαντικό Ωκεανό και τον Ειρηνικό δημιουργώντας ένα μονοπάτι για τα πλοία προς την Ασία.
Η εκστρατεία του ήταν η πιο εξοπλισμένη και τεχνικά προηγμένη επιχείρηση στην ιστορία των πολικών περιοχών της τότε εποχής.
Αποτελείτο από τα πρώην στρατιωτικά πλοία Έρεβος και Τρόμος. Δυο σκάφη που ήταν τα «διαμάντια του στέμματος» για το Βασιλικό Ναυτικό.
Ήταν εξοπλισμένα με τα τελευταίας τεχνολογίας συστήματα απόσταξης νερού, βοηθητικές ατμομηχανές ακόμη και θέρμανση, ενώ ήταν ενισχυμένα με αρκετό ξύλο για να προσφέρουν περισσότερη θερμομόνωση στο εσωτερικό τους.
Τα πλοία επανδρώθηκαν από 24 αξιωματικούς και 110 ναύτες.
Φορτώθηκαν με μεγάλες ποσότητες εφοδίων και τροφίμων που θα μπορούσαν να αρκέσουν για τρία ολόκληρα χρόνια. Μέσα στα αποθέματά τους, ήταν και 8,000 κονσέρβες φαγητού.
Η εκστρατεία τους ξεκίνησε από το Γκρίνχάιθ της Αγγλίας το πρωί της 19ης Μαΐου 1845.
Αφότου πέρασαν από τα νησιά Όρκνεϊ, στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς τη Γροιλανδία όπου πήραν και άλλες προμήθειες, ενώ 5 άνδρες αποβιβάστηκαν από τα πλοία με το πλήρωμα να απαριθμεί 129 άνδρες.
Η τελευταία φορά που ο Έρεβος και ο Τρόμος εθεάθησαν, ήταν στα τέλη Ιουλίου του 1845 στο κόλπο του νησιού Μπάφιν, από Βρετανούς φαλαινοθήρες.
Τα δυο πλοία και το πλήρωμα των 129 ανδρών, εξαφανίστηκαν έκτοτε από προσώπου γης.
Όταν πέρασε καιρός και δεν είχαν ενημερώσει για την εξέλιξη της εκστρατείας τους, η Βρετανία ξεκίνησε διεργασίες για τον εντοπισμό τους.
Από το 1848 έως το 1859 περισσότερες από 30 αποστολές διάσωσης όργωσαν τα νερά της
καναδικής Αρκτικής για τον εντοπισμό των 129 ανδρών.
Αποστολές, που κάποιες απαριθμούσαν πέραν των 10 πλοίων, χωρίς ωστόσο να φέρουν πίσω στην πατρίδα τους κάποιο αποτέλεσμα, ενώ μερικές είχαν τραγικά τέλη.
Μετά από πολλές απόπειρες ανεύρεσής τους, η βρετανική κυβέρνηση εγκατέλειψε την αναζήτηση όμως η σύζυγος του σερ Τζον Φράνκλιν χρηματοδότησε και άλλες επιχειρήσεις διάσωσης.
Το μόνο που κατάφεραν να συλλέξουν, ήταν μερικές πληροφορίες από τους ιθαγενείς Ινουίτ που ανέφεραν πως είδαν λευκούς άνδρες να έχουν κατασκηνώσει πάνω στον πάγο.
Το 1859, μια εκ των επιχειρήσεων διάσωσης που χρηματοδοτούσε η Lady Jane, ανακάλυψε ένα δοχείο κασσίτερου κάτω από ένα σωρό από πέτρες στο νησί King William.
Μέσα στο δοχείο εντοπίστηκε ένα επίσημο έγγραφο που ανέφερε πως τον Μάιο του 1847 τα δυο πλοία είχαν καλυφθεί από πάγο, όμως όλα έβαιναν καλώς.
Μετά αναφέρεται πως τον Απρίλιο του 1848 ο Έρεβος και ο Τρόμος είχαν κολλήσει σε πάγο για περισσότερο από ένα χρόνο.
Ο σερ Τζον Φράνκλιν και 24 άλλοι άνδρες του, ήταν νεκροί. Ο Φράνκλιν απεβίωσε στις 11 Ιουνίου του 1847.
Ο δεύτερος τη τάξει Crozier, είχε αναλάβει ως προσωρινός διοικητής και το 1848, εκείνος και τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, εγκατέλειψαν τα εγκλωβισμένα στους πάγους πλοία και ξεκίνησαν πεζοί για να βρουν βοήθεια.
Οι μαρτυρίες των ιθαγενών ανέφεραν πως οι ναύτες, μέσα στην απόγνωσή τους, κατέφυγαν στον κανιβαλισμό για να επιβιώσουν.
Οι εξερευνητές, απείχαν μόλις μερικά μίλια από το Βορειοδυτικό Πέρασμα που ήθελαν να χαρτογραφήσουν.
Όλοι χάθηκαν στην πορεία προς αναζήτηση βοήθειας -- και η ιστορία τους χάθηκε μαζί τους.
Τον 19ο αιώνα και άλλες αποστολές πραγματοποιήθηκαν γύρω και μέσα στο νησί King William για την ανάσυρση των σορών τους ή για επιπρόσθετες γραπτές μαρτυρίες που να φανέρωναν την τύχη των επιζώντων της εκστρατείας του Φράνκλιν.
Το 1984 μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα προχώρησε στην εκταφή των σωμάτων τεσσάρων μελών του πληρώματος των δυο πλοίων που είχαν θαφτεί στο νησί Beechey.
Μετά από εξετάσεις επί των σορών τους, διαφάνηκε ως πέθαναν από ασιτία, πνευμονία, υποθερμία, σκορβούτο - μια ασθένεια που προκαλείται από έλλειψη στον οργανισμό της βιταμίνης C – και από δηλητηρίαση από μόλυβδο.
Το τελευταίο ήταν το πιο αξιοπρόσεκτο και έκανε τους ερευνητές να ξύνουν τα κεφάλια τους από απορία.
Υπήρχε η εικασία πως δηλητηριάστηκαν από υπερβολικά υψηλά επίπεδα μόλυβδου από τους σωλήνες στο σύστημα του νερού ή από τα δοχεία που χρησιμοποιούσαν για να φάνε ή ακόμη από λανθασμένη αποθήκευση των κονσερβών του φαγητού τους.
Υπήρχαν όμως και εκείνοι, που υποστήριζαν πως η περιεκτικότητα σε μόλυβδο δεν ήταν τόσο υψηλή για να πεθάνει κάποιος.
Πέραν τούτου όμως, χαρακιές από μαχαίρια πάνω στα κόκκαλά τους, έδειχναν πως οι ναύτες κατανάλωσαν μέρος της σάρκας των συντρόφων τους.
Τον Σεπτέμβριο του 2014, μια καναδική ομάδα μελετητών ξεκίνησε μια μεγάλη έρευνα
χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη τεχνολογία της εποχής μας για να εντοπίσει τα κουφάρια των δυο πλοίων.
Κατά τη διάρκεια των ερευνών τους – και συγκεκριμένα την 1 η Σεπτεμβρίου 2014 – εντοπίστηκαν δυο αντικείμενα στο νησί Χατ στον κόλπο του Κουίν Μαουντ πλησίον του νησιού King William. Ένα ξύλινο αντικείμενο, που πιθανολογείτο πως ήταν μέρος του καταστρώματος, μια σιδερένια σωλήνα και κομμάτι του σκάφους που έφερε τα δυο βέλη του Βασιλικού Ναυτικού.
Στις 9 Σεπτεμβρίου οι ερευνητές ανακοίνωσαν πως στις 7 Σεπτεμβρίου 2014 εντόπισαν ένα εκ των δυο πλοίων του Φράνκλιν.
Ο Έρεβος εντοπίστηκε σε βάθος 11 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Τα σκαν του πλοίου, έδειξαν πως ο πάγος το διατήρησε σε αρκετά καλή κατάσταση.
Ενώ την 1 η Οκτωβρίου ο ίδιος ο Πρωθυπουργός του Καναδά με ανακοίνωσή του, επιβεβαίωσε και επίσημα την ανεύρεση του Έρεβου.
Η υποβρύχια εξερεύνηση του πλοίου πραγματοποιήθηκε το 2018, διήρκεσε μόλις 1,5 μέρα καθώς οι καιρικές συνθήκες και ο πάγος δεν επέτρεψαν στην ομάδα τη συνέχισή της.
Μια εξερεύνηση που αναμένεται να συνεχιστεί εντός του 2019.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 2016, ένα άλλο κομμάτι του παζλ, έμελλε να συμπληρώσει την τραγική ιστορία των 129 ανδρών.
Το Arctic Research Foundation ανακοίνωσε πως ο Τρόμος, εντοπίστηκε στα δυτικά του νησιού King William, σε βάθος 24 μέτρων και σε άριστη κατάσταση.
Το 2018 η ομάδα εξερεύνησε τον Τρόμο χρησιμοποιώντας υποβρύχιες κάμερες όπου συνέλεξαν σωρεία φωτογραφιών και βίντεο, όπως επίσης και αριθμό αντικειμένων από το ναυάγιο.
Η ομάδα συμπέρανε πως ο Τρόμος δεν έριξε ποτέ άγκυρα, καθώς τα καλώδιά της ήταν
ασφαλισμένα εντός του πλοίου.
Κάτι που φαίνεται πως τα δυο πλοία κόλλησαν στον πάγο και οι επιβάτες τους τα εγκατέλειψαν για ένα ταξίδι προς τη σωτηρία, αλλά χωρίς επιστροφή.
Όταν οι πάγοι έλιωσαν, τα δυο πλοία – ακυβέρνητα πλέον – ταξίδεψαν τη θάλασσα μέχρι τα σημεία που βούλιαξαν κάτω από τα παγωμένα νερά.
Από τους 129 ναύτες, μόλις των 4 εντοπίστηκαν οι σοροί τους. Οι υπόλοιποι 125 εξακολουθούν να αγνοούνται.
170 χρόνια από την εξαφάνιση των δυο πλοίων, αυτά εντοπίστηκαν, οι επιβάτες τους όμως βρίσκονται ακόμη κρυμμένοι στους παγωμένους τους τάφους με την τραγική τους ιστορία να παραμένει καλυμμένη από το πέπλο του μυστηρίου.
Comments